Καρδιά και Κύηση
Η περίοδος της κύησης είναι από τος πιο τρυφερές περίοδοι στην ζωή μιας γυναίκας. Η εγκυμοσύνη όμως προκαλεί κάποιες συνήθως αναστρέψιμες μεταβολές στο γυναικείο καρδιαγγειακό σύστημα.
Με κάποιες λεπτομερείς εξετάσεις από την αρχή της εγκυμοσύνης μπορεί να επιβεβαιωθεί η ομαλή προσαρμογή του οργανισμού στην νέα κατάσταση αλλά και να ανιχνευτούν προυπάρχουσες παθολογίες που πιθανώς να επιδεινωθούν λόγω των μεταβολών στο καρδιακό και αγγειακό σύστημα. Οι μεταβολές αυτές αποτελούν προσαρμοστικούς μηχανισμούς στις αλλαγές της Αρτηριακής πίεσης, στην μείωση της φλεβικής επιστροφής, στην απώλεια αίματος, στις αυξημένες ανάγκες σε οξυγόνο ώστε να προστατευτεί τόσο η μητέρα όσο και το έμβρυο.
Τι αλλάζει όμως με την εγκυμοσύνη;
Η καρδιακή παροχή αυξάνει 30-50% ξεκινώντας από την 5η εβδομάδα με κορύφωση την 20-24η. Η αιματική ροή στην μήτρα αυξάνει κατά 20% καθώς αυξάνει το μέγεθος της καθώς και η ροή στο δέρμα και στους μαστούς που δικαιολογεί και ένα φύσημα στην περιοχή.
Η καρδιακή συχνότητα αυξάνει προοδευτικά με μια μέση αύξηση 10-20 σφύξεων το λεπτό και σταθεροποιείται μετά την 32η εβδομάδα.
Η αρτηριακή πίεση μειώνεται καθώς μειώνονται οι περιφερικές αντιστάσεις, ιδιαίτερα το δεύτερο τρίμηνο και ιδιαίτερα η διαστολική συνιστώσα.
Τι περιλαμβάνει ο καρδιολογικός έλεγχος της εγκύου;
Η λεπτομερής λήψη του ιστορικού της εγκύου όσο και του οικογενειακού της ιστορικού είναι το πρώτο βήμα.
Η κλινική εξέταση θα ανιχνεύσει παθολογικά φυσήματα, αν και κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης λόγω του αυξημένου όγκου αίματος ακροώνται φυσήματα τα οποία στην πλειονότητα τους είναι αθώα και δεν συνδέονται με παθολογία των βαλβίδων, οιδήματα κάτω άκρων και ακροαστικά ευρήματα από το αναπνευστικό.
Το Ηλεκτροκαρδιογράφημα πιθανώς να δείξει απόκλιση του άξονα, μη ειδικές διαταραχές του διαστήματος ST καθώς και κάποιες αθώες συνήθως αρρυθμίες (ταχυκαρδίες).
Ο υπέρηχος καρδιάς θα μας δώσει πληροφορίες για το μέγεθος της καρδιάς, το πάχος του μυοκαρδίου, την κινητικότητα των τοιχωμάτων και την μορφολογία και την λειτουργικότητα των βαλβίδων. Κάποιες βαλβιδοπάθειες όπως η ανεπάρκεια και η πρόπτωση της Μιτροειδούς βαλβίδας ανιχνεύονται τυχαία τότε. Συγγενείς καρδιοπάθειες με συνηθέστερες τα ελλείμματα του μεσοκολπικού και μεσοκοιλιακου διαφράγματος και η παρουσία πνευμονικής υπέρτασης ανιχνεύονται αρκετά εύκολα.
Τι είναι η προεκλαμψία;
Η προεκλαμψία είναι ένα σύνδρομο που εμφανίζεται μετά την 20η εβδομάδα και ορίζεται με αρτηριακή υπέρταση (Συστολική ΑΠ >140mmHg ή Διαστολική ΑΠ >90mmHg) και νεα εμφάνιση απώλειας πρωτεινών στα ούρα (> 300mgr λευκώματος σε ούρα 24h).
Αν υπάρχει σημαντική πρωτεινουρία >5gr/24h και συνοδά συμπτώματα όπως κεφαλαλγία, θόλωση όρασης, πνευμονικό οίδημα, κοιλιακό άλγος κατά κανόνα δεξιά και παθολογικές τιμές αιμοπεταλίων και ηπατικών ενζύμων η προεκλαμψία είναι σημαντική και αυξάνει ο κίνδυνος τόσο για την μητέρα όσο και για το έμβρυο καθώς συνδέεται με καθυστερημένη ανάπτυξη εμβρύου (IUGR).
Η εκλαμψία είναι όταν η γυναίκα με προεκλαμψία εμφανίσει μυοκλονικούς σπασμούς επι απουσίας υποκείμενης νευρολογικής πάθησης και θεωρείται μαιευτικό επείγον.
Συμπερασματικά, η ανεύρεση πιθανής καρδιοπάθειας καθιστά απαραίτητη την εξέταση από καρδιολόγο στην αρχή της κύησης. Ακόμα και γυναίκες με γνωστή καρδιοπάθεια σε αναπαραγωγική ηλικία μπορούν να φέρουν εις πέρας μια εγκυμοσύνη με την στενή παρακολούθηση και την απόλυτη συνεργασία γυναικολόγου και καρδιολόγου.
